مزیت این نوع بالابر داشتن مته حفاری است. البته لازم به
ذکر است که این مته برای زمینهای سخت و سنگلاخی کاربرد نداشته و در صورت وجود
شرایط جغرافیائی با زمین معمولی یا سست قابل استفاده میباشد.
معایب بالایرهای
با مته حفاری به شرح زیر میباشد:
ü
به دلیل وجود مته و قسمتهای
فلزی دیگر وزن بالابر سنگین بوده و نیاز به خودروی قوی مانند ده چرخ (با هزینه
بالاتر) میباشد.
ü
قرار داشتن دو چنگک فلزی (جهت
گرفتن پایه) و قسمتهای فلزی زیاد در سر بوم، باعث کاهش ایمنی و احتمال اتصالی در
بین فازها، خصوصاً در شبکههای شلوغ برقدار میشود.
ü
به دلیل قرار داشتن قسمتهای
فلزی در سر بوم، فقط انجام کار بر روی فاز کناری میسر بوده و کار بر روی فاز وسط
از زیر ممکن نمیباشد.
ü
به دلیل عدم امکان چرخش باکت
بسیاری از عملیات محدود، یا غیر ممکن است.
ü
به دلیل نداشتن بازوی کمکی
(آگزلری آرم) که بر روی سر بوم نصب میشود، بسیاری از عملیات که مربوط به مهار یک
فاز، دوفاز، یا سه فاز میباشد را نمیتوان انجام داد.
ü
در مدلهائی که بازوی کمکی مجزا
دارند، باید توسط طناب و از بالا برای بالا راندن سه فاز اقدام شود، که خطرناک بوده
و در همه جا امکان پذیر نمیباشد. ضمناً به دلیل اینکه سیمبان بالاتر
از شبکه قرار دارد، به تجهیزات شبکه و پایه دسترسی ندارد.
ü
هنگام حفر چاله با مته حفاری، چاله
بصورت گرد زده میشود و باید سایز پایه گرد مورد نظر (بدون نیاز به سنگ لاشه) حفر
شود. در نتیجه برای پایههائی با سایزهای مختلف، نیاز به متههای مختلف میباشد.
ü
حفاری با مته این بالابر فقط در
زمینهای معمولی و سست میسر بوده و در زمینهای سنگلاخ و سفت، مته قدرت حفاری
ندارد یا آسیب میبیند.
ü
امکان حمل تیر با این بالابر
وجود ندارد. در نتیجه باید یک جرثقیل مجزا پایه را به محل مورد نظر حمل کند که میتوان
توسط همان جرثقیل پایه را نصب نمود.